Gündem

Aman be kuzum. Şikayetlerin bitmedi vesselam. Niye gündem yazmıyorum? Bu mudur yani tüm derdin.
Tam da şu an, aha da yazdım deyip büyük harflerle “GÜNDEM” yazıp iğrenç bir paylaşım yapasım var.
Neyi yazayım?
1) Ben bir fikri not edip ancak iki gün sindirince yazarım. Kafamda, uykumda döner iki gün ve gece. Var mı böyle bir gündem ülkede. Bir saatten diğerine değişiyor ya. Benim aklım fikrim zekam, kalemin yetişemiyor hızına. Kısaca benden medet umma.
2) Ben sıkıntılı hatunum. Seyredemiyorum haber filan. Uykularım kaçar, vicdanım başkalarının yerine paramparça olur. Bilmediğim şeyi nasıl sana anlatayım. Anlatsam dinleyecek misin? Desem ki bunlar için gündemi takip etmen değil; tarihi okuman, az biraz da dünya dengelerine bakman lazım, bırak bu prime time showlarını desem inanacak mısın?
3) İçi boşaltılmış “Eğitim Şart” cümlesini kullansam cevap verecek misin bana? İtiraz edecek misin? Ama Eğitim yok öğretimle sınırlı okullar diye, anarşiste bağlayabilecek misin?
Boş yere yorma kendini. Ben sana özet geçeyim ister misin? Hiç de öyle her gün izlememe, teşhis koymama gerek yok.
Söyleyeyim sana:
A) Adalet lazım
B) Eğitim lazım
C) Okumak lazım
D) Sanatla meşgul olup, içindeki id’i zapt etmiş bir toplum lazım
E) Cinselliği sindirmiş, aşkın amacı ve aracı olan cinsel paylaşımı da güç/kuvvet/iktidar temsili olarak görmeyen bir nesil lazım
F) Çocuk görünce şehvete kapılmayan, “Allah uzun ömür versin” demekle yetinen bir toplum lazım.
G) Senin yediğin içtiğinden farklı şeyler yiyip içen insanlara katlanabilen toplum lazım.
H) Sıra beklemeyi bilmek lazım
İ) İstediğine ulaşmak için önce sormak sonra aldığın cevaba saygı duymak lazım
Lazım da lazım. Kısaca sevgili okur, Yazmayacağım gündem. Gündeme isyanımı da yazmayacağım. Her haber seyrettiğimde kafamı klozete dayayıp o çocuk tecavüzcüleri, o psikopat katiller, o tiyatrocu siyasetçilerin şerefine midemdeki safralar çıkana kadar kusma isteğimi de yzmayacağım.
Sebepler belli, çözümler belli. Sen sadede gel.
Çözülmesini istiyor musun?