Kokulu Bir Dilek

Güzel bir yeni yıl dileği ile başlayayım istiyorum. Ne dilesem diye düşünürken, en muhteşemini buldum. En güzel dileğim/duam tüm sevdiklerim ya da henüz tanışmasam da sevilesi insanlar için şudur ki….
“Vuslat kokulu günlerin olsun ey dost”
Özlenen sevgiliye, beklenen askere, eve dönen evlada, memlekete vardığında elini öptüğün anaya/ataya, tüm sene beklediğin deniz kokan tatil beldesine, çok istediğin para ve güç kokan terfiye, kaybedince kıymetini anladığın sıhhatine vuslat koksun mesela… Gönlüne göre seç içinden.
İddiaya girerim ki: dileklerimden bazılarını seçtin/sevdin/benimsedin bazıları için ise “buna ne gerek var” dedin. Ama kesinlikle “vuslat kokar mı hiç?” demedin. Neden biliyor musun? Vuslat da her olay, her duygu, her anı gibi kokar da ondan.
Çok isteyip özleyip kavuştuğumuz anıları çağıralım şimdi. Var mı kokmayanı? Çocukluğunda dinlediğin ninniler, annen kokmuyor mu mesela? Ve şanslıysan her ziyarete gittiğinde vuslatta aynı huzuru koklamıyor musun hala?
İlk öpücüğün ne kokuyor hatırla. Belki hediye edilen/alınan gül/güller ya da belki sinemadaki patlamış mısır kokusudur ilk öpücüğün? Şarkının dediği gibi çamların altındaysa ilk busen, belki de çam kokusudur senin ilk ürpertin. Paylaşmasan da olur mahremini. Tek ricam hatırla. Mutlaka kokuyor vuslatların.
Evladın dünyaya merhaba dediği zaman, sen onu ilk kez kucağına aldığında vuslatların en güzel kokanı değil miydi yaşadığın? Değilse söyle. Cidden, öyleyse ben de en sevmediğim parfümü sürüp sürüştürüp mekanın en yakışıklısına yanaşıp karizmayı yerle yeksan etmezsem bu işten anlamıyorum demektir.
Haftada bir gittiğin ibadethanendeki gül, tütsü ya da mum kokusu olabilir huzura vuslatın.
Ya da belki iple çektiğin cumartesi gecesindeki anason kokulu balıktır vuslatsızlıklarının tek tatlı kokusu.
Yorma işte beni, kendin düşün ve bul. Vuslatların ya da vuslatsızlıkların mutlaka kokuyordur.
Bul ve dileklerimi kabul buyur lütfen. Vuslat kokulu günlerin olsun ey güzel dost.
Hadi bugün serbest olsun, dilersen sakalla bıyıkla uyu.